Wat ben ik een partij aan vakantie toe

Eindelijk zitten we in de auto naar France, op de route du soleil, richting tropische oorden waar ik lekker onder mijn parasol kan hangen. Even helemaal niks. Dit jaar ben ik er wel ècht aan toe. Met die corona toestand en zoveel thuiswerken, kan ik me moeilijk losmaken van mijn werk. Misschien toch ook wel wat angst voor wat er kan gebeuren en of mijn baan misschien op de tocht komt te staan.

Ik voel me misselijk worden
Mijn out of office staat aan, alleen nog wat telefoontjes plegen en ik heb voor dat marketingplan mijn iPad meegenomen. De wekker staat om 05.00 uur zodat we lekker vroeg kunnen vertrekken. Hopelijk wat files vermijden op deze zwarte zaterdag.

Gek genoeg slaap ik slecht, is het nog warm ook, blijkt het inpakken van de auto vies veel werk en jengelen de kinderen drie straten van huis dat ze hun strandspeelgoed zijn vergeten. Langzaam zwelt er hoofdpijn op, voel ik me misselijk worden en schieten er woorden uit mijn mond waarvan ik wenste dat ik ze weer in kon slikken. De eerste week van mijn vakantie ben ik eigenlijk altijd ziek. Pas na week twee voelt het helemaal ontspannen. 

Herkenbaar?
Wat maakt dat er zoveel spanning in je lijf loskomt zodra je je ventiel opentrekt, een grote zucht laat ontsnappen en achterover leunt aan de Côte d’Azur? Wat maakt dat je het zover laat komen? Hoe komt het dat je zo onmisbaar bent, dat je bij elke Aire aan de snelweg nog telefoontjes staat te plegen? Hoe zou het zijn als je geen vakantie nódig hebt om op te laden en je natuurlijke energie weer te ervaren?

Maak de balans op tijdens je vakantie
Neem een schrift mee en steek je tijd daar eens in. Onderzoek waarom je doet wat je doet en wat je structureel anders gaat doen.

Bonne vacance!